Ahotsa, irakasleen lanabesa

-OITren aburuz, irakasleak dira
ahotseko gaixotasun
profesionalak jasateko arriskurik
handiena duten langileak.
-Ahotseko arazoen jatorria
hormonetan bilatzea
emakumeei kalte-ordainak
ukatzeko aitzakia baino ez
da, lan baldintza
arriskutsuak sortzen dutena
sexuari eragotziz.
-Irakasteak eskatzen duen
ahotseko ahalegina langile
horien artean ahotseko
arazoak sortzeko zioa da.
-Irakasleek diotenaren
arabera, %65 etik 80ra
bitarteko portzentaia batek
ahotseko arazoak jasateko
sintomak ditu.
-Ahotsaren erabilera
profesionalerako teknikak
ezagutzea oinarrizko
prebentzio neurria da.
Lehenengo urratsa da arazoa,
egon, badagoela, lanak sortzen
duela eta prebentzio neurriak
hartuz gutxitu ahal dela jakitea.
-Zaratak irakaskuntza
oztopatzen du: nekea eta
erasokortasuna areagotu,
atentzioa gutxitu eta
irakasleak ahotsa
gainerabiltzera behartzen du.
Irakasleen hotseko lesioak
beste lanbideetan
gainesfortzuek edo mugimendu
errepikakorrek sortzen dituzten
gihar-hezurretako arazoen
antzekoak dira. Egoera hauetan,
atsedenaldiak dira osasuna
babesteko neurririk
garrantzitsuenak.
Klasean ikasle gutxiago
edukitzeak ahots ahalegina
gutxitzea ekarriko luke.
-Ikastetxeak eraikitzeko
material gogorrak eta
merkeak erabiltzen dira.
Ikasgelen akustika ez da
kontutan hartzen.
Ez erosi klariona karratu bat
ere. Hautsaren kontrako
klariona ere desagertu beharko
litzateke, benetan hautsaren
kontrakoa ez da eta.